Odpowiedni trening organizmu, zwiększenie wydolności, logistyka związana z wyjazdem, a także dobór profesjonalnego sprzętu wspinaczkowego to podstawa przed organizacją wycieczki w wysokie góry.
Decydując się na wyprawę w góry, należy najpierw zdobyć mniejsze szczyty i odbyć długie trekkingowe wyprawy w niskich górach, na przykład Tatrach. Pomocne w zdobyciu bezcennego doświadczenia mogą okazać się szkolenia realizowane na terenie dzikich gór oraz warsztaty obejmujące tematykę turystyki zimowej. Spotkania z profesjonalnymi alpinistami, ratownikami górskimi czy zawodowymi przewodnikami z pewnością będą przydatną lekcją uświadamiającą trud wspinaczki wysokogórskiej, panujące w górach warunki oraz czyhające zagrożenia dla życia lub zdrowia.
Istotnym aspektem jest poznanie granicy swoich możliwości fizycznych. Regularny trening nie przygotuje organizmu na wysiłek, jakim jest wyjazd w wysokie góry, dlatego potrzebne są niezliczone godziny spędzone w terenie.
Poruszanie się po wysokich górach wymaga nie tylko praktycznego szkolenia, ale także wiedzy teoretycznej z zakresu nawigacji, zagrożeń lawinowych, wspinaczki skalnej, sposobów poruszania się po wymagającym terenie w okresie zimowym czy fizjologii ludzkiego organizmu. Na szczyty większości wysokich pasm górskich prowadzi zaśnieżony, nierzadko oblodzony szlak, który dla niesprawnego i nieznającego zasad wspinacza może stanowić poważne zagrożenie. Sprzęt posiadany w podstawowym wyposażeniu zawodnika może uratować życie lub zdrowie tylko wtedy, gdy jest prawidłowo używany.
Przygotowując się na wysokogórską wspinaczkę warto również poznać pobliskie bazy, rozmaite szlaki zejścia, zapisać numery okolicznych ratowników górskich oraz zapoznać się z przygotowanymi przez nich zasadami bezpiecznego wspinania się na konkretnym terenie. Przydatna może okazać się też rozmowa z zawodnikami, którzy pokonali już tę samą trasę.
Przygotowanie fizyczne przed wyjazdem w wysokie góry powinno odbywać się pod okiem wykwalifikowanego trenera, którego wiedza oraz doświadczenie pomogą wypracować odpowiednią kondycję. W wysokich górach szybko spada ciśnienie, co oznacza, że zmniejsza się dostępność i możliwości przyswajania tlenu przez organizm. Prawidłowa wydolność oddechowa oraz umiejętność kontroli poziomu tlenu mogą okazać się nieocenione w czasie kryzysowej sytuacji. Przed decyzją o wyjeździe warto udać się na wizytę do lekarza zajmującego się medycyną sportu – po to, aby sprawdził nasz stan zdrowia, aktualną kondycję, pracę serca oraz ewentualną przynależność do grupy podwyższonego ryzyka związanego z chorobami, na przykład układu krążeniowego lub ciśnienia.
Wyzwania, z jakimi mierzy się ludzki organizm podczas wspinaczki wysokogórskiej, są bardzo trudne, dlatego taki wyjazd wymaga długiego okresu przygotowawczego. Powinien on wynosić minimum kilka miesięcy.
Idealnym rozwiązaniem byłby regularny trening na terenach wyżynnych. Jeśli nie mamy takiej możliwości, to warto skorzystać ze steppera schodkowego lub bieżni mechanicznej ustawionej pod górę. Zajęcia powinny odbywać się od 3 do 4 razy w tygodniu i trwać od 45 do 120 minut. Dodatkowo przynajmniej raz w tygodniu należy realizować trening siłowy, aby wzmocnić mięśnie i zwiększyć ich siłę. Podczas tego typu ćwiczeń lepiej zmniejszyć obciążenie, a zwiększyć liczbę powtórzeń w ramach każdej serii.
Osoby decydujące się na wyjazd wymagający technicznego wspinania, powinny również wykonywać trening wspinaczkowy od 2 do 3 razy w ciągu 7 dni. Na czas około 6 do 10 tygodni przed planowanym wyjazdem warto zwiększyć intensywność treningu, w celu przygotowania organizmu na zmniejszony dopływ tlenu i ekstremalny wysiłek.
Foto wyróżniające: Freepik
