Zapisanie się na kurs, ukończenie szkolenia oraz zaliczenie egzaminu – to trzy proste kroki do rozpoczęcia motorowodnej przygody!
Według obowiązujących aktualnie przepisów, kurs może rozpocząć każda chętna osoba, która ukończyła 14. rok życia. Małoletni muszą posiadać dodatkową zgodę rodziców lub opiekuna prawnego. Te dwie regulacje to jedyne warunki, jakie należy spełnić w celu uzyskania patentu sternika motorowodnego. Dodatkowym elementem jest opłata za cenę kursu, która standardowo waha się od 400 złotych wzwyż. Do tego rachunku należy doliczyć koszt egzaminu, który wynosi 250 złotych, oraz cenę wydania dokumentu, czyli kolejne 50 złotych.
Standardowe szkolenie jest podzielone na dwie podstawowe części: teoretyczną oraz praktyczną. W ramach teorii uczestnik ma okazję uzyskać wiedzę z zakresu ratownictwa, zasad bezpieczeństwa, budowy jachtów, locji, najważniejszych manewrów wykonywanych na wodzie i zagadnień technicznych dotyczących obsługi sprzętu.
Po ukończeniu części teoretycznej można rozpocząć praktykę. W jej skład wchodzi nauka prowadzenia jachtów, m.in. zacieśniania cyrkulacji, techniki manewrów, podchodzenia do kei czy wodowania, a także umiejętność poruszania się sprzętem motorowodnym.
Cały kurs trwa zazwyczaj weekend. Dokładny czas zależy od konkretnej szkoły oraz postępów czynionych przez uczestnika. Standardowo nauka trwa dwa dni, a trzeciego dnia przystępuje się do egzaminu. Tak ścisły zakres programu szkoleniowego uprawnia do uzyskania patentu i rozpoczęcia samodzielnego poruszania się po wodzie.
Po pozytywnym zakończeniu szkolenia motorowodnego uczestnik może podejść do państwowego egzaminu. Większość szkół oferujących kurs prowadzi także egzaminy, co znacznie oszczędza czas i usprawnia cały proces. W przypadku części praktycznej uzyskanie patentu w tym samym miejscu, w którym odbywało się kurs wprowadza duże ułatwienie, gdyż pracuje się na sprzęcie, który się zna i na którym już ćwiczono.
Teoretyczna część egzaminu na patent sternika motorowodnego składa się z 75 pytań testowych, zamkniętych i jednokrotnego wyboru. Do zaliczenia testu należy poprawnie odpowiedzieć na 65 z nich w czasie 90 minut. Zakres wiedzy, tak jak sam kurs, obejmuje ratownictwo wodne, locje, meteorologię oraz pomoc nawigacyjną. Warto pamiętać, że nie istnieje zamknięta baza pytań, które mogą być częścią ostatecznego egzaminu.
Umiejętności praktyczne są sprawdzane na jachcie motorowym. Egzaminator prosi wówczas o wykonanie kilku manewrów, cumowanie, wydawanie komend, zarządzanie załogą oraz przeprowadzenie prac bosmańskich. Każdy błędnie wykonany manewr można wykonać ponownie w drugiej próbie. Po zdaniu egzaminu zawodnik otrzymuje licencję wydawaną przez Polski Związek Motorowodny i Narciarstwa Wodnego. Dokument obowiązuje zarówno w Polsce, jak i na wodach międzynarodowych.
Licencja sternika umożliwia legalne poruszanie się różnymi łodziami motorowodnymi oraz skuterami wodnymi. Posiadacz takiego dokumentu może swobodnie prowadzić jachty motorowodne bez ograniczeń mocy silnika czy długości kadłuba na wodach śródlądowych.
Inaczej wyglądają uprawnienia na morzu. Z tego typu patentem sternika prawo dopuszcza prowadzenie jachtów motorowodnych jedynie do 12. metrowej długości kadłuba, w strefie do 2 mil morskich od brzegu oraz tylko w ciągu dnia. Kolejnym wymogiem zapisanym w regulaminie sternika jest fakt, że osoby poniżej 16. roku życia mogą wykonywać swoje uprawnienia jedynie na sprzęcie o mocy silnia do 60 kW.
W przypadku polskich wód śródlądowych, na których nie obowiązują żadne limity, najczęściej wybieranym kierunkiem – zarówno do zaliczenia kursu, jak i realizowania uzyskanych uprawnień – jest Zalew Zegrzyński, mazurskie jeziora oraz Port Czerniakowski.
