BASE jumping uznawany jest za jeden z najniebezpieczniejszych sportów na świecie. Na czym polega? Czym różni się on od klasycznych skoków ze spadochronem?
Nazwa sportu, jakim jest BASE jumping, stanowi skrót od czterech rodzajów obiektów, z których skaczą osoby uprawiające tę dyscyplinę. Są nimi:
Building (budynki) – skakanie z nich jest niezwykle trudne, co wiąże się z tym że znacząca część obiektów tego typu posiada zabezpieczenia, takie jak zamknięte drzwi oraz przeszkody chroniące przed wspięciem się na ich szczyt i skokiem z nich. Sprawia to, że spora część miłośników BASE jumpingu lubuje się w znajdujących się w budowie drapaczach chmur. Niestety, tego typu skoki są wysoce ryzykowne.
Antenna (anteny) – wieże antenowe to bardzo popularne punkty wśród BASE jumperów. Związane jest to z tym, że są one stosunkowo łatwe do pokonania, gorzej pilnowane od wieżowców oraz niekiedy bardzo wysokie.
Span (przęsło) – by móc skoczyć z przęsła lub mostu, przecinać musi on duży wąwóz lub kanion. Najbardziej znanym na świecie obiektem tego typu cieszącym się bardzo dużą popularnością wśród BASE jumperów jest most New River George Bridge zlokalizowany w Zachodniej Wirginii. Raz w roku odbywa się Dzień Mostu, kiedy to miłośnicy tego ekstremalnego sportu z całego świata spotykają się, aby wykonywać legalne skoki. Wydarzeniu towarzyszy festiwal. W Polsce brak jest obiektów, które spełniałyby niezbędne wymagania.
Earth (ziemia) – określenie to odnosi się do naturalnych formacji nadających się do wykonywania skoków w ramach BASE jumpingu. Do tego celu wykorzystuje się różnego rodzaju wąwozy, klify, fiordy oraz kaniony. Obiekty tego typu stanowią kolebkę tego sportu.
Żaden BASE jumper nie obędzie się bez specjalnego spadochronu. Znacząco różni się on jednak od tych używanych przez klasycznych skoczków spadochronowych. BASE jumper na swoim wyposażeniu posiada tylko jedną czaszę spadochronu, która dodatkowo jest pozbawiona automatu. Różnice dotyczą tutaj zarówno czaszy i pokrowca, jak i sposobu składania spadochronu.
Sprzęt to jednak nie wszystko. Co zrobić, aby móc zostać BASE jumperem? Niezbędne jest tutaj wykonanie co najmniej 200 tradycyjnych skoków ze spadochronem. Jedynie wówczas możliwe będzie opanowanie sztuki, jaką jest otwieranie spadochronu, sterowanie czaszą czy lądowanie. Konieczne będzie tutaj także odbycie kursu AFF. Kolejny etap stanowić powinno znalezienie osoby mającej doświadczenie w BASE jumpingu. Jeżeli nie uda się odnaleźć tego typu eksperta w Polsce, należy go poszukać za granicą. Osoba, która podejmie się przeprowadzenia szkolenia, przekaże wszystkie niezbędne wskazówki. Dotyczyć mogą one między innymi poruszania się po skałach, wykonywania skoków w tracksuicie czy skakania z balonu. Chcąc uprawiać BASE jumping, niezbędny będzie zakup sprzętu i opanowanie sztuki zakładania go oraz wykupienie ubezpieczenia.
BASE jumping jest bardzo często określany mianem najniebezpieczniejszego sportu na świecie. Jest w tym sporo prawdy. Związane jest to między innymi z tym że osoba wykonująca tego typu skok dysponuje tylko jednym spadochronem. Jeżeli przy jego otwarciu pojawią się jakiekolwiek problemy, może to być tragiczne w skutkach. Nawet jeżeli skoczek posiadałby drugi spadochron, to nie zdążyłby go otworzyć. Wynika to z tego, że skoki odbywają się tutaj ze stosunkowo niskiej wysokości. Równie problematyczna okazać może się sytuacja, w której spadochron napełni się w sposób prawidłowy, ale ustawi się w złym kierunku. Zmiana jego kierunku, owszem, jest tutaj możliwa, lecz stwarzać może spore zagrożenie, na przykład wtedy, gdy skoczek znajduje się nisko nad ziemią lub w niewielkiej odległości od obiektu, z którego skoczył.
