Freeride można uprawiać wszędzie tam, gdzie są wysokie góry i śnieg. Do jazdy potrzebny jest odpowiedni sprzęt, aczkolwiek można obyć się bez specjalistycznej infrastruktury. Sprawdź, gdzie możesz uprawiać narciarstwo ekstremalne.
Vallee Blanche na wschodzie Francji to najdłuższa freeridowa trasa w Europie. Liczący prawie 20 kilometrów zjazd uznawany jest za jeden z najbardziej wymagających w karierze freeride’u, a jego pokonanie to sprawdzian dla każdego narciarza. Przyjęło się, że ukończenie Vallee Blanche pozwala zaliczyć ridera do najbardziej elitarnego grona sportowców zajmujących się narciarstwem ekstremalnym. Trasa ma aż 2800 metrów różnicy wysokości, a podczas jej pokonywania można zaliczyć liczne szczeliny, klify i nawisy lawinowe.
Ośrodek Jasna Chopok w Tatrach Niskich jest największą bazą narciarską na Słowacji i jednym z głównych miejsc freeride’u w Europie Środkowej. Przygotowane trasy mają łącznie 49 kilometrów długości, a właściciele ośrodka przygotowali specjalne strefy dla narciarzy ekstremalnych oraz snowpark. Teren został dostosowany do potrzeb zarówno doświadczonych riderów, jak i początkujących fanów freeride’u. Sezon zimowy na Słowacji trwa od grudnia do kwietnia, tak by zawodnicy mogli trenować do odbywających się tam co roku międzynarodowych zawodów Jasna Adrenalin FWQ.
Teren narciarskiego ośrodka rozciąga się na wysokości 1584-2650 m i jest najwyżej położonym ośrodkiem na Ziemi Salzburskiej. Wyznaczone trasy liczą łącznie 18 kilometrów i są głównie przeznaczone dla doświadczonych narciarzy ekstremalnych. Zjazdy freeride’owe pozwalają na rajd z łączną różnicą 1000 metrów wysokości, gdyż z samego szczytu można zjechać aż do doliny. Miejscowość, w której znajduje się ośrodek narciarski, słynie także z wód termalnych, dlatego w ramach relaksu po emocjach związanych z jazdą można skorzystać z usług lokalnych kurortów wypoczynkowych.
Delirium Dive to słynna trasa rozstawiona na szczycie Goat’s Eye. Jest przeznaczona dla najbardziej odważnych narciarzy ekstremalnych. Do kolejki linowej wiodącej na szczyt wpuszczane są tylko osoby wyposażone w nadajnik lawinowy oraz łopatę. Na terenie tego ośrodka rzadko pojawia się zagrożenie lawinowe, jednak przepis został wprowadzony po to, by zniechęcić mniej zaawansowanych riderów. Kanada i Stany Zjednoczone uchodzą za kraje, w których narciarstwo ekstremalne rozwija się najprężniej, dlatego wiele z najtrudniejszych tras znajduje się na ich terenie.
Polskie szlaki nie są przygotowane na narciarstwo ekstremalne. Sama dyscyplina w naszym kraju nie występuje oficjalnie, a zjazdy są możliwe tylko na niewyznaczonym terenie. Franciszek Przeradzki, instruktor narciarski i freeride’owiec podkreśla, że nasz kraj jest za to świetnym miejscem na skitouring. Na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego można znaleźć kilka szlaków turystycznych i narciarskich, gdzie odbywają się zajęcia z tej zimowej dyscypliny sportowej. Skitouring polega na wejściu na szczyt w specjalnie dostosowanych nartach oraz bezpiecznym zjeździe na dół. Nie jest to jednak forma narciarstwa ekstremalnego.
Przeglądając oferty narciarskich ośrodków, można z łatwością stwierdzić, że jeśli ktoś chce skorzystać z uroków narciarstwa ekstremalnego, to powinien wybrać się za granicę. Polskie stoki nie są przystosowane do wymagań freeride’owych, a obowiązujące przepisy nie uznają tego sportu jako legalny. Większy komfort jazdy, standard przygotowania tras oraz poziom trudności można znaleźć w ośrodkach na terenie całej Europy lub za oceanem w Kanadzie czy Stanach Zjednoczonych. Odpowiednie miejsce należy dobrać na podstawie umiejętności, poziomu zaawansowania oraz poniesionych kosztów. Narciarska mapa Europy opiera się na ośrodkach we Włoszech, Austrii, Szwajcarii, Słowacji oraz Francji.
